wersja do wydruku Artur Kowal 09.04.2010 10:09

w sprawie skargi Grzegorza Bigosińskiego

UCHWAŁA Nr XLVIII/266/2010

Rady Gminy Miłkowice

z dnia 23 marca 2010 roku

 

w sprawie: skargi Grzegorza Bigosińskiego

 

Na podstawie art. 229 pkt 3 w związku z art. 238 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Tekst jednolity Dz. U. Nr 98, poz. zm. Dz.U. z 2001 r. , Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271, Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188, Nr 170, poz. 1660, z 2004 r., Nr 162, poz. 1692, z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 78, poz. 682, nr 169 poz.1417; nr 181 poz.1524; nr 250poz.2118; Dz.U z 2006 nr 38 poz..268; Dz.U. z 2008 nr 229 poz.1539 ) Rada Gminy Miłkowice uchwala, co następuje:

 

§ 1

 

Po rozpatrzeniu skargi złożonej przez Pana Grzegorza Bigosińskiego na działalność Wójta Gminy Miłkowice powodującą naruszenie praw osobistych skarżącego, uznaje się skargę bezzasadną i załatwia się ją odmownie.

Argumenty, którymi kierowała się Rada Gminy przy rozstrzygnięciu skargi zawiera uzasadnienie do Uchwały.

 

§ 2

 

Przewodniczący Rady Gminy przekaże skarżącemu treść niniejszej uchwały wraz z uzasadnieniem.

 

§ 3

 

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

 

Przewodniczący Rady Gminy

Tadeusz Gładysz

Powrót

Ukryj komentarz

Komentarz
­

Uzasadnienie

 

Skarżący, Grzegorz Bigosiński, wniósł na ręce Przewodniczącego Rady Gminy Miłkowice skargę na Wójta Gminy Miłkowice, która wpłynęła do Rady Gminy w dniu 8 marca 2010 roku.

W petitem skargi zarzucił skarżący naruszenie dóbr osobistych jego i jego małżonki przez ujawnienie danych osobistych osobom trzecim.

Uzasadniając zarzut naruszenia dóbr osobistych skarżący wywiódł, że w podatkowym nakazie płatniczym otrzymanym w dniu 22 lutego 2010 r. ujawniono dane osobowe skarżącego i jego żony wraz z adresem zamieszkania.

Dalej cytuje skarżący treść art. 51 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 101, poz. 926 z późn. zm.) stanowiący o odpowiedzialności karnej za udostępnienie danych osobowych lub za umożliwienie dostępu do nich osobom nieupoważnionym.

Rada Gminy ustaliła następujący stan faktyczny sprawy.

W dniu 26 stycznia 2010 r. Wójt Gminy w Miłkowicach wydał nakaz płatniczy w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego na rok 2010 nr 3113/Ł/152/10 obejmujący podatek rolny i podatek od nieruchomości od gruntów o powierzchni 1,5483 ha na łączną kwotę 226 zł. Grunty objęte wymienionym podatkiem stanowiły współwłasność w częściach ułamkowych kilkudziesięciu współwłaścicieli, których dane osobowe zostały uwidocznione w końcowej części przedmiotowego nakazu płatniczego z dnia 26 stycznia 2010 r.

Wobec tak ustalonego stanu faktycznego Rada zauważyła co następuje:

Ochrona danych osobowych, w myśl ustawy o ochronie danych osobowych polega m.in. na zakazie udostępniania danych osobowych i zakazie dostępu do tych danych osobom nieupoważnionym. Ustawa ta wymaga, aby administrator w rozważanym przypadku Wójt Gminy Miłkowice przetwarzający dane osobowe legitymował się jedną z przesłanek z pośród wymienionych w jej art. 23 ust. 1.

Jedną z przesłanek uzasadniających przetwarzanie danych osobowych jest wskazanie przepisu prawa, z którego wynika uprawnienie lub obowiązek niemożliwy do zrealizowania bez wykorzystania danych osobowych.

Postępowanie przed organami administracji publicznej (np. przed wójtem) w należących do właściwości tych organów sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych regulują przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego (Kpa) oraz innych przepisów proceduralnych jak np. ustawy ordynacja podatkowa.

Od momentu wszczęcia postępowania administracyjnego jego strona powinna być w pełni zidentyfikowania. Ponadto, zgodnie z art. 61 § 4 Kpa, o wszczęciu postępowania z urzędu lub na żądanie jednej ze stron należy zawiadomić wszystkie osoby będące stronami w sprawie. Art. 9 Kpa przewiduje natomiast, że organy administracji publicznej są obowiązane do należytego i wyczerpującego informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania administracyjnego.

Jedną z zasad tego postępowania jest zasada czynnego udziału strony w postępowaniu, co oznacza, że organ administracji publicznej jest zobowiązany zapewnić stronom czynny udział w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożliwić im wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań (art. 10 § 1 Kpa.). Przepis art. 73 § 1 Kpa., stanowi natomiast, że w każdym stadium postępowania organ administracji publicznej jest obowiązany umożliwić stronie przeglądanie akt sprawy oraz sporządzanie z nich notatek i odpisów.

Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie przewidują możliwości utajnienia adresu podanego przez stronę postępowania administracyjnego, jak również trybu wyłączania z akt jakichkolwiek dokumentów ze względu na zastrzeżenie adresu, czy innych danych.

Ponadto, decyzja administracyjna kończąca postępowanie administracyjne, winna – w myśl art. 107 § 1 Kpa, odpowiednio art. 210 ordynacji podatkowej z dnia 29 września 1997 (Dz U. z 2005 r Nr 8 poz. 60 ze zm) – zawierać m.in. oznaczenie strony lub stron postępowania administracyjnego. Zatem, dla prawidłowości postępowania prowadzonego przez właściwy organ administracji publicznej niezbędne jest zindywidualizowanie wszystkich stron postępowania poprzez wskazanie ich danych osobowych w zakresie co najmniej imienia, nazwiska i adresu zamieszkania.

Organ prowadzący postępowanie administracyjne jak i postępowanie podatkowe jest zatem zobowiązany zapewnić wszystkim jego stronom możliwość czynnego w nim udziału, co wiąże się m.in. z koniecznością umożliwienia stronom zapoznania się ze wszystkimi dokumentami związanymi ze sprawą, a więc także z danymi osobowymi stron w zakresie adresu. Zastrzeżenie adresu w toku postępowania prowadzonego przez organ administracji publicznej naruszałoby zasadę czynnego udziału strony w postępowaniu, a tym samym postępowanie to byłoby dotknięte wadą procesową, co stanowiłoby podstawę do wznowienia tego postępowania.

Orzecznictwo Generalnego Inspektora Danych Osobowych jak i sądów administracyjnych wyłożony wyżej podgląd potwierdza w całej rozciągłości. Przykładowo w decyzji z dnia 4 czerwca 2008 r. DOLiS/DEC-341/08 dot. DOLIS – 440 – 87/07 Generalny Inspektor Danych Osobowych stwierdza:

„…Przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), zwanej dalej również Kpa, gwarantują natomiast stronie postępowania administracyjnego prawo czynnego udziału w każdym stadium tego postępowania, a także wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych Żądań przed wydaniem decyzji w sprawie (art. 10 Kpa). Prawo czynnego udziału strony w prowadzonym postępowaniu wyraża się w szczególności w prawie do przeglądania akt sprawy – w każdym stadium postępowania, sporządzania z nich notatek i odpisów, a także żądania uwierzytelnienia sporządzonych przez stronę odpisów z akt sprawy lub wydania jej z akt sprawy uwierzytelnionych odpisów – o ile jest to uzasadnione ważnym interesem strony (art. 73 § 1 i § 2 Kpa). Udostępnianie wszelkich informacji utrwalonych w aktach określonego postępowania administracyjnego, w tym informacji stanowiących dane osobowe, na rzecz stron tego postępowania, jest zatem nie tylko prawem, lecz obowiązkiem organu, który to postępowanie prowadzi. Tym samym rzeczone udostępnienie danych osobowych znajduje prawne uzasadnienie także w art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych, stosowne do którego przetwarzanie danych jest dopuszczalne wówczas, gdy jest to niezbędne dla zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa. …”

W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 września 2009 r. I SA/Kr 434/09 stwierdzono:

„…Stosownie do art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 ze zm.), jeżeli grunty o których mowa w art. 1 stanowią współwłasność lub znajdują się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, to stanowią odrębny przedmiot opodatkowania podatkiem rolnym, a obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach.

Natomiast w myśl art. 92 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli, zgodnie z ustawami podatkowymi, podatnicy ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe, a zobowiązanie to powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, odpowiedzialnymi solidarnie są podatnicy, którym doręczono decyzję ustalającą wysokość zobowiązania podatkowego. Przy czym Ordynacja podatkowa samodzielnie nie reguluje zasad odpowiedzialności solidarnej odsyłając w tym zakresie wprost do unormowań kodeksu cywilnego (art. 91). W kodeksie cywilnym odpowiedzialność solidarna unormowana została przepisami art. 366-378.

Skoro zatem doręczenie decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe w podatku rolnym kreuje po stronie podatników (współwłaścicieli) solidarną odpowiedzialność podatkową, to staje się oczywistym, że obowiązkiem organu podatkowego jest prowadzenie postępowania wobec wszystkich mogących taką odpowiedzialność ponosić, czyli w przypadku zobowiązania podatkowego w podatku rolnym wobec wszystkich współwłaścicieli gruntów podlegających opodatkowaniu. W konsekwencji organ podatkowy zobligowany jest do adresowania decyzji podatkowych do wszystkich zobowiązanych osób.

Powyższe przedkłada się na pozycję osób odpowiedzialnych solidarnie w toczącym się postępowaniu podatkowym w ten sposób, że każda z nich staje się stroną postępowania podatkowego w sprawie podatku rolnego. Postępowanie w sprawie podatku rolnego służące ustaleniu istnienia obowiązku uiszczenia podatku rolnego i jego wysokości powinno być przeprowadzone z udziałem wszystkich podatników. Każdy z podatników (współwłaścicieli) jest stroną tego postępowania. Niedopuszczalne jest pominięcie w decyzji ustalającej wysokość podatku rolnego jednej z osób odpowiadających solidarnie za to zobowiązanie podatkowe. Niedopuszczalne jest również prowadzenie postępowania z pominięciem którejkolwiek ze stron. Wszystkie bowiem te osoby zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o podatku rolnym, odpowiedzialne solidarnie za zobowiązanie podatkowe w podatku rolnym, mają prawo do uczestniczenia we wszystkich istotnych czynnościach oraz wypowiedzenia się w zakresie ustaleń dowodowych będących podstawą podejmowanej decyzji.

W przedstawionej sytuacji Rada Gminy Miłkowice musiała uznać skargę Pana Grzegorza Bigosińskiego o naruszenie dóbr osobistych za bezzasadną.

W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł obocznie nieprawidłowości w funkcjonowaniu pracownika adresującego korespondencję dla skarżącego i jakkolwiek nie wnosił o odniesienie się do powyższego , Rada zbadała również i ten watek kierując się troską o interes publiczny i interes strony.

Wyjaśnienie tej kwestii doprowadziło do wniosku, że przyczyną skierowania przez pracownika decyzji na dwa różne adresy wynikło z trzykrotnych zmian przez podatników adresów do doręczeń, których aktualności , przez nieuwagę pracownika nie sporządzono. Mimo tego decyzje zostały dostarczone do podatników nie ograniczając możliwości ich podważenia w przepisanym trybie.

Wójt Gminy przeprowadził w tej sprawie rozmowę dyscyplinującą z pracownikami.

Załączniki

Brak załączników w dokumencie.

Metryka dokumentu

ukryj
Tytuł dokumentu:w sprawie skargi Grzegorza Bigosińskiego
Podmiot udostępniający informację:Urząd Gminy Miłkowice
Informację opublikował:Artur Kowal
Informację wytworzył:
Data na dokumencie:23.03.2010
Data publikacji:09.04.2010 10:09

Rejestr zmian dokumentu

pokaż